Mijn eerste stageweek (Tessa)

​De eerste stageweek zit er op. Vol stress en goede moed vertrok ik vanuit het vertrouwde Leuven naar het toch wel onbekende Mechelen. Na maanden, weken, dagen af tellen was het eindelijk zo ver om de saaie cursusteksten eens opzij te schuiven en plaats te maken voor ‘hele’ werkdagen. Van hele werkdagen kon er de eerste week niet gesproken worden. Om half twaalf nam ik vier dagen lang de trein in Leuven om rond de middag aan te komen in Mechelen. Die eerste week was er dus rustig inkomen, maar het gaat snel veranderen! Jammer? Nee!
 
Ik heb tijdens de eerste week vooral kunnen proeven van het aanbod van Knowledge On the Spot. Ik moet toegeven, het boeit me echt. Toen ik na mijn eerste dag met vrienden op café ging en hen vertelde dat positieve feedback niet noodzakelijk concreet moet zijn of het geven van feedback in de ik-boodschap niet per se moet, viel iedereen zowat achter over. Het staat gewoon in contrast met wat wij leren of wat er altijd gezegd wordt.

Ik ging helemaal mee in het verhaal, maar ik ging nog een stapje verder (oeps). Na een sessie ‘communicatie’ waar motivatie werd behandeld, ging ik op gesprek bij mijn promotor voor mijn thesis. Toen hij begon te vertellen: ‘ik zou graag hebben dat je tegen december 15 verticale analyses hebt gedaan... Nee, ik zal het anders zeggen. Je moet 15 verticale analyses gedaan hebben’, kon ik me toch niet inhouden om te zeggen dat wanneer het van hem zou 'moeten', mijn motivatie zou dalen. Zeker als het van ‘moeten’ is. Maar hé, dat wilt wel zeggen dat je de theorieën uit de opleidingen onmiddellijk kan omzetten in de praktijk. Is dit al beroepsmisvorming? Ik hoop het niet. Wat gebeurt er anders na 16 weken stage?
 
Niet alleen de inhoud boeit me, het warme onthaal en de openheid van de collega’s maken echt dat ik mij zelfs na de eerste week al wel thuis voel. Ik kijk uit naar meer, meer inhoudelijke kennis, meer collega-momentjes, meer KOS-momentjes!